در قالب word و در 63 صفحه، قابل ویرایش.
فصل 1- مقدمات
1-1 اصول مکانیک تهویه ریوی
2-1 فشارهای تنفس
3-1 حجم‌ها و ظرفیت های ریوی
4-1 مجاری تنفس
فصل 2- گردش ریوی
فصل 3- انتشار گاز در ریه
فصل 4- انتقال اکسیژن و دی اکسید کربن در خون و مایعات بدن
فصل 5- تنظیم تنفس
1-1- اصول مکانیک تهويه ریوی
1-2- تنفس (respiration) = به مبادله گاز از خلال یک غشای بیولوژیک گفته مي‌شود که در دو سطح انجام می شود:
الف/ تنفس خارجی یعنی تبادل گاز بین حبابچه ها و خون موجود در شبکه مویرگی جدار آن از طریق غضای بین آنها که غشای تنفسی گفته می شود.
ب/ تنفس داخلی یعنی تبادل گاز در اعماق بافت ها بین خون مویرگ‌ها در بافت و فضای بین سلولی و نیز بین فضای بین سلولی و سلول و سرانجام بین سيتوزول و میتوکندری
تهویه (ventilation)= جنبه‌های مکانیک تنفس، از قبیل چگونگی باز و بسته شدن قفسه سینه و ورود و خروج هوا را شامل می شود. محصول تهویه، دم و بازدم است.
قانون بویل = حاصلضرب فشار (p) و حجم (v) در یک محفظه، عدد ثابتی را تشکیل می دهد. در نتیجه حجم و فشار با یکدیگر نسبت عکس دارند یعنی با افزایش حجم فشار کاهش می یابد و بالعكس.
مقدار ثابت
نکته مهم – افزایش حجم قفسه سینه در هر سه قطر آن اتفاق می افتد.
1- قطر فوقانی – تحتانی – با انقباض دیافراگم این قطر افزایش می یابد.
2- قطر عرضی – بالا رفتن دنده ها سبب افزایش قطر عرضی و پایین آوردن دنده ها باعث کاهش قطر عرضی می شود (اثر دسته سطلی)
3- قطر قدامی – خلفی – شرط افزایش این قطر حرکت رو به جلوی جناغ و حرکت رو به عقب ستون فقرات یا هر دو این حالات می باشد چون ستون مهره ها ثابت است و چون جناغ در پایین و بالا آزاد است پس بالا رفتن دنده ها سبب جلو آمدن جناغ می شده که قطر قدامی – خلفی را افزایش می دهد.
عضلات تنفس:
به دو دسته عضلات دمی و بازدمی تقسیم می شود. دم در هر شرایطی فعال است در صورتیکه بازدم فقط در شرایط فعالیت و تنفس عمیق فعال است.
عضلات دمی به 2 دسته عضلات دمی اصلی و فرعی تقسیم می شوند. عضلات دمی اصلی شامل 1- دیافراگم (که باعث افزایش همه قطرهای قفسه سینه می شود) 2- بین دنده ای خارجی و 3- عضله بالا بردن دنده می باشد. این سه عضله در هر شرایطی (خواب – بیداری، استراحت و فعالیت در تمام طول عمر به طور ريتميك و منظم منقبض و منبسط می شوند.
عضلات دمی فرعی که فقط در زمان فعالیت و نیز در زمان دم عمیق فعال می شوند شامل استرنوكليدو و ماستوئید – اسکالن ها – داندانه‌اي قدامي – سینه ای بزرگ – سینه‌ای کوچك و عضله پره نازال می‌باشد.
عضلات بازدمی : در واقع تمامی این عضلات فرعی هستند و فقط در زمان فعالیت بکار می افتند. در شرایط استراحت غیر فعال می باشند. شامل عضله بین دنده ای قدامی و عضلات جدار شکمی